Zamanı sen mi yaratırsın!
Kayıp aşklar vardır arkasından umutsuzca koştuğun,
Kimi zaman onun yokluğunda varlığını aradığın,
Bizim hiç öyle bir aşkımız olmadı seninle,
Söz de her şeyi paylaşmıştık ama asıl olması gerekeni unutmuştuk, paylaşmanın nasıl paylaşılacağını.
Nisan’da kar yağar mı diye soruyor insanlar, oysaki bir Ankara Nisan’ında lapa lapa yağmıştı yine kar.
İnsan karşısındakinin anladığı kadarıyla aslında var oluyor,
Bunu çok uzun zaman sonra anlıyorsun.
Ha bu arada bunun için yazıyorsun,
Onu da kendine sorarken buluyorsun.
Eski aşklar yoktur aslında,
Eskimeyen ve unutulmayan,
unutulduğunu sandığın, hatırlanan aşklar vardır.
Bunu da aşk diye adlandırmak ne kadar doğru bilmiyorum ama aşkın içinde zaten adlandırma yok mudur?
Ummadığım bir anda cama yansıyan ışık da ararsın kaybolan aşkını,
Öyle bulabileceğini sanırsın, yanılırsın ya da en son nerede bıraktıysan oradan alacağını umarsın.
İşin özü aslında aslında kaybolan aşkını mı ararsın yoksa geçirdiğin vakitleri mi?
İnsanın tüm anlamlandırması bu kavram üzerinde döner durur.
Zamanı sen yaratırsın o çok zor, seni zaman mı yaratır o da en kolayı…
Facebook Yorumu
Benzer Yazılar
Yeni yaşımda kendime mektup… →
Önce hüplet sonra gümlet →
Sakız ve şarabın hikayesi… →
