27th Kasım, 2015 | by Ozan İlginoğlu

Sanal yığınların gücü de bir yere kadar…

Uzun zamandır bu alanda (dijital dünya) çalışmalar yapan akademisyenler dahil herkesin hem fikir olduğu nokta sanal dünyada yapılan protestoların gücü, gerçekleri kadar kalıcı ve yönlendirici değil. Hatta öyle şeyler yaşanıyor ki “Twitter protestocusu“, “Facebook siyaseti” gibi yeni kavramlar hayatımıza giriyor.

Protesto

Bireylerin doğal hakkı protesto etmek ama sanal dünyada yapılan protestoların gücü ne kadar? Twitter’da trending topics (çok konuşulan konu) olmak ya da Facebook üzerinde milyonlara ulaşan fan page sayfalara sahip olmak ne kadar amaca hizmet ediyor?

Benzeri soruyu geçtiğimiz genel seçimler sonunda da bir çok kişi sordu! Twitter ve Facebook takipçi sayısı binlere ulaşan bir çok siyasi parti seçimlerde üye sayısının yarısı kadar bile oy almadı! Son yıllarda protestolar kasıtlı olarak sanal dünyaya çekilerek toplumun gazı alınıyor. Ama ne kadar amaca hizmet ediyor!

İstatiksel ve matematiksel olarak bunun araştırması yapılmıştır ya da yapılacaktır. Ama öngörü ile özetlemeye, formülize etmeye çalışırsam 10 gerçek kişinin protesto gücü neredeyse 100-120 arası sanal kişinin gücüne eşit. Ya da kısaca bir şey hakkında hak aramak istiyorsan 10 gerçek kişi el ele tutuşursa, 100-120 kişinin Twiti ve Facebook yorumundan güçlüdür. Bu durumda çözüm sanal dünyada kin kusmada, laf sokmada değil.

Çözüm hakkını gerçek dünyada aramada, sanal dünyada pekiştirmede…

Yattığın yerden elinde akıllı telefonun, kulağında müzik önünde bir fincan kahve ile gerçek dünyanın sorunlarını yenemezsin. Sadece yeniyor gibi yaparsın. Attığın twiti kimi gerçek kimi ücretli şekilde binlerce retweet ettirmen sana gerçek çözümler sunmaz.

Toplumları toplum yapan şey, aynı şeylere birlikte üzülünüp birlikte ağlanılmasıdır. Bu duygunun sanalı olmaz, çünkü gerçek sokaklarda sanal sosyal medya sitelerinde değildir.

Bu durumda sanal yığınlar sorunları çözemez, sadece dikkat çeker ve farkındalık yaratır. Eğer gerçek bir sorunun çözümünü tamamen bu yığınlara havale ederseniz çözüm yerine daha büyük sorunları kucağınızda bulursunuz. Bugün hala gerçek dünyada çalışıp, fiziksel dünyadan karnını doyuran biz bireyler. Duygularımızı da fiziksel dünyada açıklamak zorundayız.

Birbirini kandıran “-mış” yapılan şeyler çözüm üretmez.

O zaman çözüm fiziksel dünyada, farkındalık yaratmak sanalın da diyebiliriz. Dijital dünya bir araç, fiziksel ise amaçtır…